قبل از انقلاب صنعتی، فرهنگ عامه اغلب سل را با خون آشامها مرتبط میدانسته است. هنگامی که یکی از اعضای خانواده به دلیل سل فوت میکرد، دیگر اعضای آلوده، سلامت خود را به آرامی از دست میدادند.
تنها روش انتقال بیماری سل، انتقال آن از یک فرد مبتلا به این بیماری است. چون سل یک بیماری عفونی واگیردار است. وقتی یک فرد مبتلا به سل، سرفه یا عطسه میکند، حرف میزند یا آواز میخواند، ذرات حامل باکتری سل در هوا پراکنده میشوند.
اگر سل عود کند، قبل از شروع درمان برای تعیین آنتیبیوتیکهایی که به آن حساس است، آزمایش انجام دهید.
تنها راه کنترل بیماری سلیاک است. علاوهبر گندم، غذاهایی مانند: جو
بیماری سلیاک (انتروپاتی حساس به گلوتن)، یک بیماری گوارشی و نوعی پاسخ ایمنی بدن به خوردن گلوتن (پروتئین موجود در گندم، جو و دانههای دیگر) است.
این صفحه آخرینبار در ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴ ساعت ۰۸:۳۱ ویرایش شدهاست.
ناشناس گفت: ۱۴۰۲/۱۱/۱۷ در ۲:۰۷ ب٫ظ خیلی کمکم کرد هم از لحاظ مصرف غذایی هم از لحاظ روحی که میتونم کنترلش کنم و خطر خاصی برای فرزندم نداره
عوامل متعددی مردم را در ابتلا به عفونت سل مستعدتر مینمایند. مهمترین عامل خطرساز در سراسر جهان اچآیوی است؛ ۱۳٪ درصد از تمام موارد ابتلا به سل آلوده به ویروس اچآیوی هستند.
همچنین پیگیری توسط متخصص تغذیه برای کمک به سازگارشدن با یک رژیم غذایی سالم، مغذی و بدون گلوتن و تداوم چنین رژیمی مفید است. اگر رودهی کوچک شما به شدت آسیب دیدهباشد، پزشک ممکن است استروئیدها را برای کنترل التهاب روده به شما عامل بیماری سل توصیهکند. استروئیدها میتوانند علائم شدید بیماری سلیاک را کاهشداده درحالیکه التهاب روده نیز بهبود مییابد.
البته گاهی اوقات در کشت ادرار، هیچ نوع باکتری قابل مشاهده نیست و همین موضوع، مشخصه سل مثانه است.
سل به ازدحام بیش از حد و تغذیه نامناسب بسیار مرتبط است. این ارتباط باعث میشود که سل یکی از بیماریهای اصلی در اثر فقر باشد.
در سال ۲۰۱۰، هند بالاترین تعداد کل موارد ابتلا به سل در سراسر جهان را داشت. یکی از دلایل، مدیریت ضعیف این بیماری توسط بخش مراقبتهای بهداشتی خصوصی بود.
اگر فرد به این بیماری مبتلا باشد، احتمال ناباروری و یا انتقال بیماری به فرزندش هم وجود دارد. هر چند احتمال اینکه این بیماری از پدر و مادر به فرزند منتقل شود ۴ تا ۱۵٪ است. اما به هر حال این احتمال وجود دارد و باید بررسیهای لازم انجام شود.
بیماری سلیاک علائم مختلفی دارد اما درمان آن اجتناب از گلوتن است.